سنجد: نماد عشق و دلباختگی است و از مقدمات اصلی تولد و زایندگی. عده ای عقیده دارند که بوی برگ و شکوفه درخت سنجد محرک عشق است. سبزه: نماد شادابی و سرسبزی و نشانگر زندگی بشر و پیوند او با طبیعت است. سمنو: نماد زایش و باروری گیاهان است و از جوانه های تازه رسیده گندم تهیه می شود. سکه: که نمادی از خیر و برکت و درآمد است. سیب: هم نماد مهر و مهرورزی. سماق و سیر :نماد
چاشنی و محرک شادی در زندگی به شمار می روند. اما غیر از این گیاهان و
میوه های سفره نشین، خوان نوروزی اجزای دیگری هم داشته است:دراین میان « تخم مرغ»
نماد زایش و آفرینش است و نشانه ای از نطفه و نژاد. «آینه» نماد روشنایی
است و حتماً باید در بالای سفره جای بگیرد. «آب و ماهی» نشانه برکت در
زندگی هستند. ماهی به عنوان نشانه اسفند ماه بر سفره گذاشته می شود. کتاب
مقدس هم یکی از پایه های اصلی سفره هفت سین است و براساس آن هرخانواده ای
به تناسب مذهب خود، کتاب مقدسی را که قبول دارد بر سفره می گذارد.